पंजाब सिन्धु गुजरात मराठा...

कुठलेही, किंवा खास करून सी एस टी चे बाहेरगावच्या गाड्यांचे आरक्षण सभागृह..
इथे कधी गेलो तर का माहीत नाही, परंतु मला विलक्षण आनंद होतो, मन अगदी सुखावून जातं..
कुणी सरदार भटिंड्याचं बुकींग करण्याकरता उभा असतो.. अजून दोघंतिघं सरदार जे असतात त्यांना दिल्लीला जायचं असतं.. या यूपी-बिहारच्या भय्या लोकांना जसं मुंबईचं वेड, तसं तमाम सरदार लोकांना दिल्लीचं विलक्षण आकर्षण..!

कुणी जौनपुरचा भैय्या अगदी उद्याच निघायचं या तयारीने आलेला असतो.. त्याला ते वेटींग, आर ए सी, तत्काल..वगैरे जाम काही समजत नसतं..

कुणी बिहारी मुजफ्फरपूरला जाणार्‍या पवन एक्सप्रेसच्या मागे लागलेला असतो..

तर चारपाच जणांचं एखादं गुजराथी टोळकं.. राजकोटची तिकिटं काढण्यात गुंग असतं.. त्यांना लग्नाकरता राजकोटला जायचं असतं त्यामुळे त्यांना एकदम २०-२५ तिकिटं हवी असतात..

तर कधी एखादा टिपिकल बंगाली म्हातारा अगदी बरोब्बर ९० की १२० दिवस आधीच हावड्याला जाणार्‍या गीतांजलीकरता उभा असतो..

दिल्लीला जाण्याकरता तर अनेक जण आलेले असतात.. तरूण, तरुणी, म्हातारा, म्हातारी, बिझिनेसवाले.. कुणी हवापालट, तर कुणी नौकरीधंद्याच्या निमित्ताने, कुणी शादीकरता तर कुणी इंटरव्ह्यू करता..

दोघं हिरे व्यापारातले मारवाडी. ते बांद्रा - जोधपूर सूर्यनगरी एक्सप्रेसमध्ये कुठे कन्फर्न जागा मिळते आहे का या विचाराने सूर्यनगरीची करुणा भाकत असतात..

तर कुणी एखादा केळकर, पटवर्धन किंवा बापट नावाचा टिपिकल पुणेकर त्याचं आणि त्याच्या बायकोचं इंद्रायणीचं तिकिट घेण्याकरता उभा असतो..

साऊथची गडबड तर काही विचारू नका..त्यातसुद्धा केरलावाले चिक्कार.. कुणाला पलक्कड, तर कुणाला थेट थिरुवनंतपुरम.. कुणा तमिळीला मदुराईला जायचं असतं.. तर कुणी रामी रेड्डी गुंतुर, विशाखापटणमची करुणा भाकत असतो..

क्रेडीटकार्डवाल्यांची लाईन वेगळी.. वरिष्ठ नागरिकांची लाईन वेगळी..

सेकन्ड एसी वाले तर त्या रिझर्वेशन हॉलमध्येही आपण सेकन्ड एसीमध्येच बसलेले आहोत असे वावरत असतात.. बाकी मात्र सारी जनता स्लीपर क्लासवाली.. अगदी एस १ ते एस १० मधली..

एकंदरीतच तो सारा नजारा पाहून दिल खूश होऊन जातो माझा...

पंजाब सिन्धु गुजरात मराठा,
द्रावि़ड़ उत्कल बंग ।
विन्ध्य हिमाचल यमुना गंगा,
उच्छल जलधि तरंग

याचं सुरेख दर्शन होतं..!

-- तात्या.