परंपरा...

मला गाणं आणि खाणं यात जराही कुठे परंपरा ढळलेली आढळली की ते एखाद्या कुलीन स्त्रीचा पदर ढळल्यासारखं वाटतं..

नाविन्य..नवे नवे प्रयोग वगैरेसारख्या गोष्टी मला गाण्या-खाण्यात रुचत नाहीत..कदाचित माझा तो दोष असू शकेल.. मान्य आहे..!

पण आपल्या पूर्वजांनी गाण्या-खाण्यात हजारो वर्षांपूर्वीच योग्य ते बदल करून संशोधन करून या गोष्टी सिद्ध केलेल्या आहेत.. त्या तशाच हव्यात.. वैद्यकीय क्षेत्रात म्हणा किंवा शेती-तंत्रज्ञान क्षेत्रात म्हणा.. नवे नवे शोध, नवी तत्र यांचे स्वागतच आहे..

परंतु यमनमध्ये किंवा मालकंस मध्ये तुम्ही आता नवे शोध लावायला जाऊ नका. फ्युजन वगैरे सारखे घाणेरडे प्रकार करू नका..

दही चांगले घट्ट बांधून त्याचा चक्का टांगत ठेवणे ही गोष्ट आपल्या पूर्वजांनी सिद्ध केलेली आहे. तिथे बदल करायला तुम्ही जाऊ नका.. रबडीही चुलीवर पितळेच्या कढईत चांगली आटवत आटवतच होते..instant रबडी mix हा गलिच्छ प्रकार आहे..

उत्तम गोश्त बिर्याणी करायला चार-सहा तास लागतात.. तिथे काहीही instant चालत नाही.. एकूणातच गाण्या-खाण्यात instant या शब्दालाच मज्जाव आहे..

जुनं आहे ते सगळं कृपया तसंच राहू द्या.. त्यात शाणपणा करून त्या गोष्टी instant करायला जाऊ नका. उत्तम खवा चांगला मळून आणि मग ते गुलाबजाम तळताना चांगले आतपर्यंत शिजू द्या..आणि मगच पाकात टाका.. gits चे भिकारडे गिळगिळीत instant गुलाबजाम खाऊ नका..

तूप-गूळ पोळीच्या गुंडाळीला गुंडाळीच म्हणा किंवा कुस्करा म्हणा..त्याला franky हे दळभद्री नाव देऊ नका..

नाथ हा माझा हे पद नाट्यसंगीतासारखच म्हणा... त्याचं भावगीत करू नका..

मला नाही आवडत असं कुठलंही नाविन्य.. कदाचित माझा तो दोष असू शकेल..

-- (गाण्या-खाण्यात कट्टर परंपरावादी) तात्या..